Działalność
Hospicjum to miejsce, w którym przede wszystkim odpoczywają ludzie zmęczeni zmaganiem się z chorobą i cierpieniem, osoby nieuleczalnie chore, których stan nazywany jest terminalnym. Dla tych osób oferujemy opiekę paliatywną (pallium- łac. płaszcz), otulamy umierającego płaszczem troski wszechstronnej i serdecznej.
Człowiek nieuleczalnie chory, zwłaszcza, jeśli dociera do niego świadomość własnego stanu, cierpi wielorako: to ból ciała połączony z bólem duchowym- świadomość wycieńczenia, coraz dotkliwsza utrata samodzielności i swobody ruchu, zmniejszający się krąg przyjaciół, narastające osamotnienie, lęk przed tym, co nieuchronnie nadchodzi, obawa o los najbliższych, zwłaszcza jeśli są to dzieci, świadomość wielu niezakończonych spraw we własnym życiu.
Hospicjum niesie pomoc osobom nieuleczalnie chorym, dzieciom i dorosłym, oraz ich rodzinom w ostatnim okresie życia. Pomagamy im godnie przeżyć ich ostatnie chwile. Siostry Elżbietanki przy współudziale lekarzy (wielu specjalności), pielęgniarek, opiekunów i wolontariuszy zapewniają całodobową opiekę dla ludzi terminalnie i obłożnie chorych przez walkę z bólem i pielęgnację, by trudne dni ich drogi życiowej przeminęły w godnych warunkach i atmosferze miłosierdzia. W ten właśnie sposób powstaje owo pallium- płaszcz wszechstronnej i serdecznej opieki nad tymi, którzy odchodzą: aby nie byli sami, aby wiedzieli, że się ich szanuje i kocha. Opieka paliatywna podkreśla wartość życia; nie przyśpiesza ani nie opóźnia śmierci; oferuje system wsparcia, pozwalając choremu na prowadzenie aktywnego i twórczego życia do końca.
W skład hospicjum wchodzi:
- oddział opieki paliatywnej, poradnia opieki paliatywnej i walki z bólem,
- oddział opiekuńczo- leczniczy,
- zespół hospicjum opieki domowej.
Do hospicjum kieruje: - lekarz pierwszego kontaktu, - lekarz oddziału szpitalnego po rozmowie za zgodą chorego i jego rodziny.
Hospicjum św. Elżbiety zapewnia całodobową opiekę lekarsko- pielęgniarską i duszpasterską. Pielęgnujemy nie tylko chore ciało, ale również ducha, który jest nieodzowny w terapii leczenia farmakologicznego. Stałym programem naszego życia rodzinnego w hospicjum jest Msza św. o godz. 7.00 dla chodzących pacjentów i poruszających się na wózkach, a dla leżących- Komunia św. Pan Jezus dotrze wszędzie, by spragnioną duszę nakarmić Swoim Ciałem. W zależności od potrzeb duchowych pacjenta, chory może skorzystać z sakramentu pokuty i namaszczenia.
Opieka paliatywna to fachowa diagnoza lekarska i kunszt pielęgnacyjny, podawanie leków uśmierzających ból, a także toaleta, karmienie, zmiana opatrunków, czasem zakupy. Najważniejsza jest jednak obecność. Usiłujemy zrozumieć co chory przeżywa, być przy nim i spełniać jego najzwyklejsze, czasem nieoczekiwane prośby. Trzeba znaleźć czas, aby spokojnie porozmawiać, potrzymać za rękę, sprawić, by chory nie czuł się samotny. Wymaga to ze strony opiekujących się pokory, cierpliwości i akceptacji chorego takim, jaki jest.
Dla koordynacji ruchów nasi pacjenci mają terapię zajęciową w świetlicy, w czasie której również poza zabawą spacerują w ogrodzie. Swoim pięknem uracza ich serca, wyzwala uśmiech na twarzy, buduje na nowo relacje między ludźmi i wycisza ich wnętrze. Wzrok skupiony na fontannę i pływające rybki przywraca piękne wspomnienia. Można oglądać telewizję, słuchać radia. Kontakty z rodzinami nie są ograniczone, przeciwnie- zachęcamy rodziny do aktywnego zaangażowania się w chorobę chorego poprzez odwiedziny, bo Oni ciągle czekają. Wypatrują przez okno, nadsłuchują telefonu, wyglądają listonosza. Do tych chorych, którzy nie mają bliskich, przychodzą wolontariusze, którzy z ogromną radością i miłością zagospodarują czas.
"ŚPIESZMY SIĘ KOCHAĆ LUDZI TAK SZYBKO ODCHODZĄ."